TÜRK MEDENİYET TARİHİ

TÜRK MEDENİYET TARİHİ 

https://turkcihantarihi.wordpress.com/about/

Türkler dünyanın en eski, asil, büyük devletler kurup, pek çok ünlü şahsiyetler yetiştiren medeni milletlerinden biridir. Türkler, Nuh peygamberin oğullarından Yâfes’in Türk adlı oğlunun neslindendir.

 

“Türk milletinin kökünün dayandığı Türk adındaki insan, insanlığın ikinci babası Nuh Aleyhisselam’ın oğlu Yâfes’in oğlu olan kişidir.”

 

Türk kelimesinin yazılı olarak kullanılması ilk defa MÖ 1328 yılında Çin tarihide “Tu-Kiu”şeklinde görülmektedir.

 

Türk adının tarih sahnesine çıkışı MS VI yy’da kurulan Göktürk İmparatorluğu ile olmuştur. Orhun kitabelerinde yer alan “Türk” adı daha çok “Türük” şeklinde gösterilmektedir. Bundan dolayı Türk kelimesini Türk Devlet’inin ilk defa resmi olarak kullanılan siyasi teşekkülün Göktürk İmparatorluğu olduğu bilinmektedir. Göktürklerin ilk dönemlerinde Türk sözü bir devlet adı olarak kullanılmışken, sonrada Türk milletini ifade etmek için kullanılmaya başlanmıştır.

 

MS. 585 yılında Çin İmparatorunun Göktürk Kağanı İşbara’ya yazdığı mektupta “Büyük Türk Kağanı” diye hitap etmesi, İşbara Kağan’ın ise Çin İmparatoruna verdiği cevabi mektupta “Türk Devlet’inin Tanrı tarafından kuruluşundan bu yana 50 yıl geçti” hitapları Türk adını resmileştirmiştir.

Orhun Kitâbeleri’nde Türk sözü daha çok “Türk Budun” şeklinde geçmektedir. Türk Budun’un ise Türk Milleti olduğu bilinmektedir. Dolayısıyla Türk adı bu dönemlerde bir topluluğun veya kavmin isminden ziyade, siyasi bir mensubiyeti belirleyen bir kelime olarak görülmektedir. Yani Türk soyuna mensup olan bütün boyları ve toplulukları ifade etmek üzere milli bir isim haline gelmiştir.

 

Hz. Nuh’un Semavi kutsal kitaplara göre 3 tane oğlu vardır

Sam - Ham ( Kenan ) - Yafes 

Tekvin’e göre üç temel ırk Nuh’un bu üç oğlundan meydana geldi.

Yafes : Yafesi ırkın
Ham :  ( Kenan ) Hami ırkının 
Sam :  Sami ırkının atası oldu 

Yasefin oğulları : Gomer , Magog, Javan , Meshech ve Tiras 
Hamın oğullları : Cush , Mizraim , Put ve Canaan
Samın oğulları : Elam . Asshur , Arpachshad , Lud ve Aram

Altta yazılı olan bilgilerde Yafes’in oğullarının tümünün soyunu Türk olarak değerlendirildiği bilgisi göze çarpmaktadır.

 

– “ve gemiden çıkan Nuh’un oğulları Sam, Ham ve Yafes idiler. ve bütün yeryüzüne yayılanlar bunlardan oldu… _Kenan’ın atası Ham, (bir gün) babasının çıplaklığını gördü, kardeşlerine söyledi… (utanan) Sam ile Yafes babalarının çıplaklığını örttüler…”

 

– “ve Nuh dedi: ‘Kenan lanetli olsun!.. kardeşlerine kullar kulu olacaktır! Sam’ın Allah’ı Rab, mübarek olsun, ve Kenan ona kul olsun! Allah, Yafes’e genişlik versin!.. Sam’ın çadırlarında otursun!.. ve Kenan ona kul olsun!..'”
burda söylendiği gibi Sam’ın oğulları yani Araplar zamanı geldiğinde Yafes’ in oğulları yani Türklere sığınmışlardır.
bilindiği gibi Ham, eski Kenan diyarı olan şimdiki Filistin (İsrail) halkının atası idi. Bu bölge sayda şehrinden Gazza’ya kadar uzanıyordu. Yahudiler bu gruba sahip çıkarlar… ancak Tevrat’tan anladığımıza göre, bu kabileler lanetlenmiş ve diğerlerine kulluk etmeye mahkum edilmişlerdir. Kenan, Seba, Babil, Akad halkı ve kral Nemrud bu oğuldan olmadır. Tarihi gelişmeler bu laneti gerçek yapmıştır.
3. oğul Yafes ise, bizim, bütün Türk boylarının atasıdır. Görüldüğü gibi, hadislerden ve Kur’an dan çok önce Tevrat’ta da en büyük iltifata mazhar olmuş millet Türklerdir. Hz. Nuh’un, en sevgili oğlu Yafes için ettiği dua, çok derin mânâlıdır ve olduğu gibi gerçekleşmiştir.
Türkler gerçekten de 900 yıllarından itibaren Araplar’ın çadırlarında, ülkelerinde oturmaya başlamışlardır. Yine aynı tarihlerden başlıyarak Hıtay’ı, Hindistan’ı, Kuzey Afrika’yı ve Avrupa’yı hakimiyetlerine almışlardır.
Yafes’e dönersek; Gomer, Magog. Madai, Tiras, Yavan, Tubal(Tuval), Meşeç adlı oğulları…. Gomar (Sümer), Magog (Gog-magog gibi), Madai (Medler) aşina gelmektedir

 

Gomar’ın Togarmi, Rıfat (Dicle ve Fırat) ve Aşkenazoğulları…. Aşkenaz, Hazar soyundan olan Doğu Avrupa Musevîleri’ne verilen addır ve Yavan’ın oğlu Tarşiş bize ismen çok aşina geliyor. Bu kelimeler Türkçe özellikler taşımaktadır.

 

Togarmi’nin (Hz. Nuh’un Yafes’ten torunu) on oğlu vardır ki, bunlar Uygur, Tiros, Avar, Hun, Barsil, Zarna (Tarniyaklı), Kozar (Hazar), Sanar, Bulgar ve Sâbir’dir.

 

İşte biz de bunu diyoruz!  Bütün Kafkasya, Türkistan (Orta Asya), Sibirya, Balkanlar veAanadolu halklarının atası bir!.. Hz. Nuh’un oğlu Yafes’ten geldikleri için Yafetik olarak adlandırılırlar. Yafes’in en az üç oğlundan (Gomar, Magog, Madai) geldikleri için Sümer, Gog, Magog, Gur, Guz, Oğuz, Macar olarak adlandırılırlar ve Togarmi’nin on oğlundan çoğalarak pek çok soy ve boya ayrılmışlar, yüzlerce oymak ve aşiret halinde dünyaya yayılmışlardır.
Hz. İbrahim ve Türkler

Tevrat’ta Hz. İbrahim, Sam’ın soyundan ve Terah’ın oğlu olarak gösterilmektedir. İslam’a göre Hz. İbrahim’in babası Azer’dir. Yani Hazar Türkü’dür. Buna göre Yafes’in soyundan olması gerekir. Zaten Arap tarihçiler de “gerçek Arapların Ad, Semud, Amalike gibi kabileler olduğunu; Hz. İbrahim’in oğlu İsmail soyunun sonradan Araplaşmış olduğunu ifade ederler. Yine Tevrat’ta Allah’ın Hz. İbrahim’e bir hitabı var ki, Hz. Nuh’un duasına cevap gibidir

 

– “seni büyük millet edeceğim! ve seni mubarek kılacağım! seni mubarek kılanları, mubarek kılacağım! ve sana lanet edene, lanet edeceğim!  yeryüzünün bütün kabileleri, sende mubarek olacaktır!..”
(tekvin, 12. bab)
Rivayete göre, Hz. İbrahim’in Kantura adında bir eşi daha vardı. bu mubarek kadın da Türk boylarının anası, atası idi… Peygamberimiz Türkler’den Kantura oğulları diye söz ederdi. Hatta bu sebepten 9. asırda Müslüman olup Halife etrafına toplanmaya başlıyan Türkler, soyları sorulduğunda, “babamız İbrahim, amcamız İsmail” derlerdi. Yahudiler Hz. İbrahim’in bu ifadesinin kendilerini kastettiği zehabına kapılarak büyük İsrail, hatta dünya hakimiyeti hayali peşinde koşarlar!
Halbuki Kur’an’daki Yahudiler’i suçlayan ve lanetleyen ifadeler, böyle bir kutsama varsa bile ortadan kalktığını göstermektedir. Yahudiler Kitab-ı Mukaddes’in Zebur’dan (Mezmurlar) sonraki bölümlerde bile kınanır. Bu yüzden pek çok kere kıyıma ve sürgüne uğramışlar, ancak hiç bir zaman bundan ders almamışlardır. Halen de Filistinlilere, Lübnan’da, Irak’ta Araplara zulmedip durmaktadırlar.
– “ey iman edenler!..içinizden kim dininden dönerse, (bilsin ki) Allah bir kavim getirir ki, onları sever. Onlar da o’nu severler. Onlar müminlere karşı mütevazı, kafirlere karşı zorlu olurlar. Allah yolunda Cihad ederler, kendilerini yerenlerin çekiştirmesinden yılmazlar. Bu (özellik) Allah’ın bir inayetidir ki, onu dilediğine verir.” (maide suresi, 54. ayet)

 

Çok şükür ki, Tanrı bu lütfü Türklere vermiştir. Gerçekten de Türkler inananlara karşı son derece mütevazı, onlara saldıran inançsızlara karşı son derece amansız olmuşlardır. Haçlı seferlerine karşı koyanlar Araplar değil, Türklerdi, Arap Fatımiler Selçukluları arkadan vurmuşlar, haçlıların işini kolaylaştırmışlardı. Haçlılar bu suretle Kudüs’ü ele geçirip Müslümanları katletmişlerdi. (1098)

 

820 sene sonra 1. dünya savaşında Araplar yine Türk’leri arkadan vurmuşlar, ve Lavrence’in peşine takılarak ülkelerini batılılara adeta peşkeş çekmişlerdir. (l918)

 

Bu ihanet sonucunda İngiliz orduları mukaddes topraklara; Kudüs, Mekke, Medine’ye hükmedecek şekilde Arabistan’da söz sahibi oldular. Daha sonra İngiliz, Fransız ve Amerikalılar Irak, Suriye, Filistin, Mısır, Libya, Cezayir, Tunus’u ve bu ülkelerin sahip olduğu zenginlikleri aralarında bölüştüler. Hatta Rus ihtilalini bahane ederek Gürcistan, Ermenistan, Azerbaycan’a el attılar. Eğer Türkiye Batı’ya karşı Atatürk liderliğinde direnip galip gelmeseydi; bütün bu bölgede topraklar, zenginliklerin yanı sıra İslam da elden gidebilirdi.

700 yıllık Endülüs’te bir tek Müslüman bırakmayan batılı Hıristiyanlar zaten bu amaçlarından hiç bir zaman vazgeçmemişlerdir.

 

Öte yandan Peygamberimizin de Türkler ile ilgili pek çok hadisi vardır. bir tanesi şudur

– “Sizler (Araplar) deriden çarık giyen bir kavimle (Türkler) çarpışmadıkça, kıyamet kopmayacaktır.”

Buradaki kıyamet sözü, ahiretteki kıyamet değildir. Her şeyin kökünden değişmesidir.

 

Gerçekten de 751 yılında Araplar Talas savaşında Türkler ile birlikte Çin lere karşı çarpışmışlar, onları yenmişler, ama bu savaştan sonra kitle halinde Müslüman olan Türk ırkından halklar, İslam devlet’inin hakim unsuru haline gelmişlerdir. Arab’a dayalı her şey, kökünden değişmiştir.

 

Bir diğer hadis şöyle:

– “Türkler size dokunmadıkça, siz de onlara dokunmayınız. Zira Kantura oğulları, Allah’ın (ilk önce) ümmetime (Araplar’a) verdiği saltanatı, (onların elinden) çekip alacaklardır.” (21)

 

Bu hadis Peygamberimizden 1500 yıl önce inmiş olan Tevrat’ta yer alan ve 2500 yıl önceki Hz. İbrahim’e Allah’ın vaadi olan:

– “Seni büyük millet edeceğim. Seni mübarek kılanları mübarek kılacağım. Sana lanet edene lanet edeceğim”

İfadesinin tam teyididir.

 

Araplar bu nasihate uymamışlar, Türk’lerin üstüne yürümüşler, onları yenmişler, ancak sonunda saltanatı Türk’lere devretmek durumunda kalmışlardır.

Ama en dikkat çekici hadis, aşağıdakidir.

Hz. Muhammed’e sorarlar:

 

– “Mevali nedir ya Resulullah..”

– “Onlar sizin azadlılarınızdır. Yani Faris yönünden gelecek olan bir kavimdir ki, şöyle diyecekler: ”ey Araplar, siz fazla taassuba kaçtınız.”

 

– “siz bunlara gereği gibi hak tanımazsınız, sizinle hiç kimse birlik kurmayacaktır”

 

 

Bu hadisteki Mevali, Arap olmayandır. Faris, İran dır. Faris yönü, Horasan dır. Gelen kavim ise, Türklerdir.

Şu halde Türkler, Nuh tufan’ından beri var olan, ilk devleti kuran, dünyanın en eski dilini kullanan ve hem Tevrat’ta, hem de Kur’an da övülmüş, dünyanın dört bir yanına yayılmış bir Millettir.
Hz. Muhammet(s.a.v) hadislerinde Türkler

 

“Ebû Hüreyre’den rivayet edildiğine göre; bir defasında Hz. Peygamber’in huzurunda El-Acem; yabancı kavimler konuşuldu, onların durumları dile getirildi. Hz. Peygamber bu münasebetle buyurmuşlardır ki; onlarla veya onlardan bazıları ile birlikte olmam benim için, sizlerle veya sizlerden bazıları ile birlikte bulunmamdan daha güvencelidir”. (et-tirmizi, sünen-i tirmizi)
Ebu Hüreyre’den rivayet edilen bir başka hadiste Hz. Peygamber iki parmağını birbirine sürterek aynen şöyle buyurmuştur; “kıyamet kopmadan önce sizler çarık giyen bir kavim (Türkler)le mutlaka çarpışacaksınız”
Ebu Hüreyre’den rivayet edildiğine göre; Hz. Peygamber buyurmuştur ki; “sizler küçük çekik gözlü, kırmızı benizli, yassı burunlu, yüzleri sanki örs üstünde dövülmüş ve üzeri derilerle kılıflı kalkanlar gibi sağlam bir kavim olan Türklerle çarpışmadıkça, kıyamet kopmayacaktır. yine sizler, kıldan örülmüş çarıklar giyen bir kavimle (Türklerle) çarpışmadıkça kıyamet kopmayacaktır” (El-buharî, Sahihu’l-buhari, Mekke, 1376. vı.s.35.)
Görüldüğü gibi bu hadiste iki kez çarpışmadan söz ediliyor. Şahsi fikrimce ilk çarpışma büyük değişikliği, ikincisi ise gerçek kıyameti kastetmektedir.
Huzeyfe b. El-Yemanî’den bildirildiğine göre, Peygamber Efendimiz şöyle buyurmuşlardır; “yakın gelecekte Kantura oğulları Irak ahalisini Iraktan çıkaracaklardır. Sanki ben bunu gözlerimle görür gibiyim. Onlar kısık gözlü, yassı burunlu, değirmi yüzlü insanlardır”(Asım, a.Ebu’l-Kemal, Kamus okyanusya tercümesi, İstanbul, 1305, ıı.s.646)
Hz. Peygamber’in amcası ve Hz. Ali’nin babası olan Ebu Talip bir şiirinde şöyle der; “düşman bizim gücümüze boyun eğip kahroluyor. halbuki onlar bizim Türk ve Aftalitler’in kapılarına sığınmamızı isterler. Allah’ın evi (Kâbe’ye) and olsun ki; sizler yalan söylüyorsunuz. İşleri karma karışık etmeden ne Mekke’yi terk, ne de buralardan Türk yurtlarına göçüp gitmeyeceğiz. Allah’ın evi (Kâbe’ye) and olsun ki; sizler yalan söylüyorsunuz. Biz Muhammed’e, göğsümüzü siper edecek; onun etrafında çarpışacak, o’nu (sonuna kadar) koruyacağız….” (İbni Hişam, Es-Sire, Mısır 1955, ı., s.275)
Görülüyor ki Araplar bu sözlerden çok sonra gün gelip Türklerin kapısına sığınmışlar, ve bir de onları(bizi) arkadan vurmuşlardır.
Halife Hz. Ömer şöyle demiştir; “Türkler ne yaman bir düşmandır. Onların (düşmanlarına) verecekleri (ganimet) çok az, alacakları ise pek çoktur” (El-Câhız, Fezâilü’l- Etrak, ı. s.58). Yine Hz. Ömer bir keresinde Hz. Peygamber’in bu konudaki hadisinden hareketle şöyle demiştir; “yüzleri deriden kalkan gibi yuvarlak ve geniş, gözleri sanki nazar boncuğu gibi olan kavimlerden çekininiz. onlar size ilişmedikçe siz de onlara ilişmeyiniz”(Nuaym b. Hammad, El-Fiten, s.1226)

İbn Abdi Rabbih’in dediğine göre Kerbelada Yezid’in adamları tarafından muhasara altına alınınca Hz. Hüseyin Yezid’in temsilcisi Ömer b. Saad’a şöyle demiştir; “ey Ömer! benim için şu üç şıktan birini seç; ya beni bırakırsın geldiğim gibi geri dönerim veya Yezid’e emniyetle gitmemi sağlarsın, elimi onun elinin üstüne koyarım yahut da Türk yurtlarına çekip gitmeme müsaade edersin. Orada kalır ve ölünceye kadar Cihad ederim” (Et-Taberi, v.s.393)

Hz.Nuh Peygamberden Öncesini Elel Alalım

 

Türkler ve Kayıp Kıta Mu Efsanesi

 

 

“Efendiler,
Bu insanlık dünyasında en az yüz milyonu aşkın nüfustan oluşan büyük bir Türk milleti vardır ve bu milletin yeryüzündeki genişliği oranında tarih alanında da bir derinliği vardır. Türk milletinin kökünün dayandığı Türk adındaki insan, insanlığın ikinci babası Nuh Aleyhisselam’ın oğlu Yâfes’in oğlu olan kişidir.”

 

Atatürk 1922’de Türkiye Büyük Millet Meclisi’nin 130. toplantısının birinci oturumunda yaptığı konuşmada Türklerin kökeni hakkında böyle diyordu. Tesadüfi bir konuşma değildi ve onun Türklerin kökenine ilgisinin devamı da gelecekti

 

Atatürk’ün cumhuriyetin ilk yıllarında bu alanda başlattığı araştırmalar, özellikle 1930’ların başında yoğunlaştı. 1930’da Tarih Heyeti’ni oluşturarak Türk Tarihinin Ana Hatları adlı kitabı hazırlattı. 1931’de ise Türk Tarihi Tetkik Cemiyeti’nin kuruluşuna ön ayak oldu ve adı daha sonra Türk Tarih Kurumu olarak değiştirilen cemiyetin çalışma alanını Türk ve Türkiye tarihi olarak belirledi. Kurumun bir yıl sonra gerçekleştirilen ilk genel kurulunda Türk Tarih Tezi kabul edildi.

 

Tez iki ana eksen üzerine oturuyordu; “Türk uygarlığı tarihin en eski uygarlıklarından biridir ve bu uygarlığın kökeni Orta Asya’dır.”

Bu çalışmaların bir ayağının eksik olduğunu düşünen Atatürk, Türk Dil Kurumu’nu da kurdurarak, ulusçuluğun ana öğelerinden olan dil konusunda da derin bir çalışma başlattı. Onun Türk Tarih Kurumu’nun ikinci Dil Kurultayı’nda yaptığı konuşmada yer alan “Güneş” yaklaşımı, sonradan tanışacağı Mu Efsanesinin Güneş kültü ve kendi tezi Güneş Dil Teorisi’yle doğrudan ilintiliydi.

Tarih çalışmaları, Türk tarihinin ana kaynaklarını araştırmak, arkeoloji yoluyla yeni bilgiler sağlamak, tarihte ve bugün ırk karakterlerini antropolojik yöntemlerle saptamak gibi noktalar üzerinde şekilleniyordu.

 

 

Tarih ve Dil kurumlarının varlık nedeni de bu temellere yaslanıyordu. Atatürk, Türk uzmanların yabancı meslektaşlarına ihtiyaç duymadan arkeolojik kazılardan çıkacak yazıları inceleyebilmesi ve bu yoldan elde edilecek bilgilerle eski uygarlıkların gerçeğine ulaşmak amacıyla eski dillerin öğrenilmesi için de Dil Tarih Coğrafya Fakültesi’ni kurdurdu.

 

Orta Asya Uygarlıklarının Kökeni

Türk Tarih Tezi’nde Türklerin kökeninin Orta Asya olduğu resmen dile getiriliyordu. Ama Orta Asya uygarlıklarının kökü neredeydi? Mustafa Kemal bu sorunun yanıtı olabilecek anahtara 1932’de ulaştı. İlkel diller uzmanı ve tarihçi-diplomat Tahsin Mayatepek’in sunduğu ön raporda Güney Amerika uygarlıklarından Maya uygarlığının dil ve kültürleriyle Anadolu ve Orta Asya kültürleri arasındaki benzerliğe dikkat çekiliyordu.

Mayatepek, bu süreci inceleyip Atatürk’e raporlar halinde iletmesi için 1935’de Meksika’ya maslahatgüzar atandı. Çok geçmeden de arkeolog William Niven’in Meksika’da yaptığı kazılarda bulduğu yaklaşık 15 bin yıl öncesine ait tabletlerin deşifrelerinden ve ardından James Churcward’ın Hindistan’da bulduğu benzer tabletlerin çevrilerinden Atatürk’ü haberdar etti. O da söz konusu yazarların kitaplarının çevrilmesini emretti. Sağlığı yerinde değildi ama, 1937 yılının önemli bir bölümünü geniş bir kurulca gerçekleştirilen bu çeviriler, üzerlerinde notlar alarak incelemekle geçirdi.

 

Atatürk’ün özellikle altını çizip notlar aldığı bölümler insanlığın yaratılışı, 64 milyon nüfuslu bir kıtanın batışı, kıtadan göçler ve özellikle de Orta Asya, Uygurlar ve Türklerle ilgiliydi.

 

Mayatepek başlangıçta bu temelden yola çıkıp raporlarında Amerika ve Meksika yerlilerinin dillerindeki Türkçe sözcükleri incelemiş ve yerlilerin kültürel kaynakları ve güneş kültünün dinlerindeki etkilerine yoğunlaşmıştı.

 

Ancak 29 şubat 1936 tarihli 7. raporu çarpıcı bir biçimde başlıyor ve şaşırtıcı bilgilerle devam ediyordu.

“Uygur, Akad, Sümer Türkleri’nin Pasifik Denizi’nde ilk insanların zuhur ettiği Mu’daki büyük medeniyet, dil ve dinlerini cihana yaydıklarına dair yepyeni ve mühim malumatı ihtiva eden rapor: Kuzey Amerika alimlerinden Cononel James Churcward 4 Kıta eserinde dünyada ilk insanların ilk zuhur ve saadet diyarı olarak Tevrat’ta ‘Gan Edn ve Kuran’da “cennati Adn’namı altında zikri geçen ve Pasifik deniz’inde bulunan ‘Mu’ kıtasında ortaya çıktığı ve bu büyük kıtanın 11 bin 500 sene evvel müthiş depremler ve patlamalar neticesinde 24 saatte 64 milyon nüfusuyla denize battığı ve ilk yüksek medeniyetin, dilin ve vahdaniyete dayalı dinin ve fen ilimlerinin Mu kıtasından 70 bin sene önce Maya namıyla çıkarak Asya’da Uygur, Hindistan Naga-Maya, Fırat nehri deltasında Akad, Mezopotamya’da Sümer, Kızıldeniz’in batısındaki arazisindeki Mayu ve Etiyopi kıtasında Tamil namlarını almış olan Mu çocukları tarafından bütün cihana yayılmış olduğu vesaire hakkında, şimdiye kadar Doğu’da ve Batı’da yayımlanan kitapların hiçbirinde görmediğim çok derin ve 50 sene süren incelemeler mahsulü malumata tesadüf ettim.”

 

Mayatepek Churcward’ın kitabından şunları naklediyordu: “Eski Türklerin ilk vatan ve kökenleri şimdiye kadar bildiğimiz üzere Orta Asya olmayıp, Pasifik Denizi’nde 200 bin sene mevcudiyetten sonra batmış olan Mu kıtası olduğu ve Orta Asya’ya, Mezopotamya’ya, Yukarı ve Aşağı Mısır kıtasına ve Etiyopi’ye Mu kıtasından binlerce sene evvel gelip Mu’daki yüksek kültür ve medeniyetlerini, dil ve dinlerini yaydıkları anlaşılıyor.”

Raporda Mu’ya ait bazı sembolleri açıklayarak dünyanın dört bir yanına dağılan uygarlıkları da anlatıyordu:

“1.Kol: Bu kolu Mu’dan ‘Maya’ namıyla çıkarak Asya’nın doğu kıyılarına ayak bastıktan sonra ‘Uygur’ namı alan Mu çocukları teşkil etmektedir.

2.Kol: Bu kolu teşkil eden Mu çocukları gemilerle ve ‘Maya’ namıyla çıkarak Hindi Çini kıyılarına çıkmışlar ve oradan ‘Burma’ kıtası istikametinden Hindistan’a girerek oralarda, ‘Naga Maya’ namını alıp, bu namda büyük bir imparatorluk vücuda getirmişlerdir ve bu devlet 200 bin sene devam ettikten sonra yok olmuştur. Bu insanların bir kısmı Hindistan’ın batısından gemilerle Basra Körfezi’nin kuzeyinde Fırat Nehri deltasına girerek, bu yerlere ‘Akad’ ve daha kuzeye ilerleyerek bu havaliye de ‘Sümer’ adını vermişler ve kendileri de bu namı almışlardır.”

YAHUDİLERİN ATASI TÜRK
http://www.hurriyet.com.tr/gundem/yahudilerin-ecdadi-aslinda-turkler-mi-22454720

 

Genbilim uzmanı Eran Elhaik’in araştırmasına göre Aşkenaz Yahudilerinin asıl kökeni, Hazar bölgesine yerleşen Türk boyları. Elhaik’e göre bu nüfusun bir kısmı 8’inci yüzyılda Yahudiliğe geçti ve “Hazar Tezi”ni oluşturan göç yollarını kullanarak Avrupa kıtasına doğru ilerledi.

HAM SAM VE YAFES 

Hâm, Sam, Yâfes
Kimin soyundansınız

https://www.timeturk.com/tr/makale/serdar-demirel/ham-sam-yafes-kimin-soyundansiniz.html

23.7.2008

Serdar Demirel

Zaman zaman farklı kavimlere mensup Müslümanlar arasında, anlamlandırmakta zorlandığım ırk vurgusuna tanıklık etmişimdir.

Nerelisin

Türkiyeli.

Yâfes'in soyundan. Biz de Sam'ın torunlarıyız 

Benim için çok anlamsız ve bir o kadar da gayr-i İslâmî ve gayr-i insânî bir yaklaşım tarzı bu.

 Yâfes, bazı tefsirlere göre, Nûh Tufanı'ndan sonra insan neslinin kendisiyle devam ettiği varsayılan Nuh Peygamber'in üç oğlundan birisinin adı.

Sa'îd ibn el-Müseyyib'den nakledilen bir söze göre, Nuh'un üç oğlu vardı: Hâm, Sam ve Yâfes.

 Buna göre, Sâm Arapların, Farsların, Rumların ve Yahudilerin atasıdır.

Hâm, Doğu'dan Batı'ya tüm siyahların; Sind, Hind, Nevb, Habeş, Berber ve diğerlerinin atası.

 Yâfes ise  Rus, Polonyalı, Yugoslav, Sırp, Hırvat, Çek, Bulgar gibi Doğu Avrupa ırklarını kuşatan Slavların ve Türklerin atası.

 Kimi insanlar, tanışmak ve bilişmek hikmetine mebnî kılınmış farklı ırk ve dilleri, övünme ve üstünlük taslama vesilesi kılabiliyor. Nuh (a.s)'ın hangi çocuğuna ırksal aidiyetiniz varsa, üstün olan ırk da odur! Sığ bir anlayışa aralanan kapı. Bir üstünlük vurgusuyla zikredilir ırkların mevhûm soy şeceresi.

 Eğer yukarıdaki rivâyet doğruysa,  hepimiz Hâm, Sam ve Yâfes'in soyundan gelmekteyiz. Bunda gocunacak hiçbir taraf yok zaten. İsimler farklı da olsa, bizler, bir şekilde birilerinin soyundan geliyoruz elbet. Garip olan bu değil, garip olan şu:

 Irkını Hâm'a ya da Sam ve Yâfes'e dayandırdıktan sonra, insanın bu aidiyetiyle üstünlük taslaması ve aynı aileden neşet etmiş diğer kavimleri aşağılaması. Câhil insan, bölmek yerine, bir basamak üste geçip, Hâm, Sam ve Yâfes'in babası olan Nuh Peygamber'in zâtında bütün insanlığı soy birliğinde buluşturmuyor!

 Doğru ve daha ahlâkî olanı terkediyor. Böylece kardeşler arasına birlik değil bölücülük tohumları, sevgi değil nefret tohumları ekmeye başlıyor..

 Hâm, Sam ve Yâfes kardeşlerden birine müntesip olmakla gurur duyan, ırk şeceresini peygamber olan Nuh babaya götüremeyen bir bilinç, olsa olsa Şeytan'ın iğvasıyla mâlûldur.  

 Hadi bunu geçtik. İnsanoğlunun köklerine dair Nuh (a.s)'a nisbet edilen şecereye dair bilgi doğru değil, öyle farzedelim bir ân.

Peki, semâvî kökenli dinlerden birine inanan insanın, bütün beşer cinsinin atasının Adem ve Havva olduğu noktasında bir şüphesi olabilir mi?

Olamaz, olmamalı.

 Çünkü, semâvî dinlerin ortak doğruları vardır. Bunlardan bir tanesi de; beşer cinsinin kökeninin tek aileye dayanması itikatıdır. Tevrat'a, İncil'e ve Kur'an'a bakabilirsiniz. Yahudi inancı kendi ırksal üstünlüğüne inansa da bu gerçeği inkâr etmez.

 Semâvî olup olmadığı tartışmalı diğer dinler de insanlığın tek bir aileden neşet ettiği üzerinde, en azından bildiklerim için söylemiş olayım, ittifak etmişlerdir.

Dinlerin insanlığın çoğalma kaynağını tek aileye bağlama öğretisi, aklî delillerle ve tarihsel toplum algısıyla da teyid edilmiştir. Bizlerin ırklara yaklaşımına da bu ortak algının zemin teşkil etmesi gerekmez mi?..

Ama gel gör ki; insan, biyolojik uzantısını dahi büyük sorunlara dönüştürme becerisine sahip.

 Öyle ki; kendisinin âdemoğlu olduğuna inanıp, ikrar ettiği hâlde, gidip topraktan yaratılmış bedeni üzerinden üstünlük iddiasında bulunma gafletine düşebiliyor! İroniden trajedilerin ürediği bir bataklıktan sözediyoruz!

 Bu çelişki, maalesef, sadece bir çelişki olarak da durmuyor. Tarihi kanla yazan bir siyasi kafatascılık hareketine dönüşüyor. Tarihte hiçbir savaş, ırkçılığın beslediği İkinci Dünya Savaşı'nda ölen insan sayısı kadar kurban vermemiştir.

Kana tapıcılığın ideolojisini yazdı, Hitler. Başta kendi ırkı olmak üzere onmilyonlarca insanın kanını akıttı bu yolda. Üstünlüğü damarlarında akan kanda arayan insana, Şeytan'ın büyük giydirmesiydi bu.

 Adem ve Havva'nın çekirdek ailesinde, ya da Hâm, Sam ve Yâfes'in babası Nuh Peygamber'in şahsında insanları birleştirmek yerine, onların çocukları üzerinden ayrıştırmayı tercih etmek, insanın kendisine kurduğu büyük ve yıkıcı bir tuzaktır.

 Aklını ırkçılık hissiyatı ile perdeleyen insan, bu bilinç şaşması yüzünden insanın kurduna dönüşür.   

 Kavmî aidiyetle kendinde üstünlük vehmeden kişi, aslında bu mevhûm üstünlüğü kendisini nisbet ettiği atasından almıyor. Bir çelişki gibi gözükecek ama, kendisinde vehmettiği ben merkezli üstünlüğü, tarihsel aidiyete vurgu yaparak meşrulaştırma yoluna gidiyor. Yani kendi üzerinden kavmine üstünlük payesi biçiyor.

Bu yüzdendir ki; uluscuların ırkı değişse de söylemleri değişmiyor. O kalıplaşmış sloganik söylemlerin vurgu yaptığı ırk hanesine, Arap, Kürt, Türk ya da Alman'ı rahatlıkla yazabilirsiniz. Biribirini iten ırkçılık, aynı söylemlerden besleniyor.

 VAKİT

 AKATLAR

SAMÎ KAVİMLER VE SAMÎLEŞMİŞ KAVİMLER

http://sargonveakad.blogspot.com/2013/06/4-sami-kavimler-ve-samilesmis-kavimler.html

FİNLANDİYALILAR TÜRK 

 

https://onedio.com/haber/finlerin-aslinda-turk-oldugunun-ispati-11-sey-508023

 

Uzun bir süredir dillendirilen, Finler'in aslında Türk olduğu gerçeğine son noktayı koyalım istedik. Bu konuda aksi görüşler savunulsa da birçok tarihçinin görüşü; Orta Asya'da Türklerle beraber yaşayan Finler'in, Ural dağlarının ardından İskandinav topraklarına göçmüş olduğudur. Şimdi beraber değerlendirip karar verelim. Finler Türk mü yoksa değil mi
1. lisan

8. Yere tükürmek
bunu yapmayanımız yoktur. En az bir kere yere tükürmüşüzdür. Finler'de de durum aynı. Yolda yürürken bir bakmışsınız ki o güzelim sarı saçlı mavi gözlü kızlar yerlere tükürüyor. Şaşırmayın; sadece ayakkabınızın tükürük içinden kalmaması için dikkatli olun.
9. Referans
bu  sorunun anlamı aslında "torpiliniz var mı?"dır. Türkiye'de torpilsiz işe girme ne kadar zorsa Finlandiya'da da aynı şekildedir. Eğer tanıdığınız varsa işi olmuş bilin. Ertesi gün gidip başlayabilirsiniz.
10. Yere yalın ayak basma üşütürsün
başka bir benzeyen özelliğimiz ise eve kesinlikle ayakkabıyla girmemek. Eve girerken ayakkabılarını çıkaran Finler'e misafir olduğunuz zaman anında önünüze terlik getirirler.
11. Taharet
Taharet musluğu kültürü bir bizde var, bir Japonlar'da bir de tabii ki Finler'de. Eğer Finlandiya'ya giderseniz gönlünüzü ferah tutun. Rahat rahat taharetlenebilirsiniz

https://semrabayraktar.blogspot.com/2012/10/iskandinavlar-turkler-ve-odin-ile-tyrker.html

ODİN VE OĞUZ KAĞAN 

https://forum.donanimhaber.com/viking-tanrisi-odin-ve-thor-turk-mu--130168564

Türk mitolojisinde geçen Oğuz Kağan ile iskandinav mitolojisinde geçen Odin imgesel olarak birbirine oldukça benziyorlar.

Oğuz Kağan :



Odin :



iskandinav efsanesine göre odin adlı şahıs tyrkland denilen bir yerden gelmiş 

odinin yanında asiemean denilen asyalılar anlamında bi kabileyle birlikte gelmişler ve yerel viking halklarıyla karışmışlar.

vikinglere runik yazısı sistemini öğretmiş ve viking dilinde türk/altay dilleriyle benzer bir sürü kelime olduğu ortaya çıkmış.

ayrıca izlanda kralı olan odin'in oğullarından yngve'nin lakabı türk kralı anlamına gelen turkakonungmuş.

konunun ortaya çıkmasını sağlayan iskandinav mitolojisinde ki hikaye ;

3. Frá Trjóumönnum.
Nær mi?ri veröldinni var gert ?at hús ok herbergi, er ágætast hefir verit, er kallat Trjóa, ?ar sem vér köllum Tyrkland. ?essi sta?r var miklu meiri gerr en a?rir ok me? meira hagleik á marga lund me? kostna?i ok föngum, en ?ar váru til. ?ar váru tólf konungdómar ok einn yfirkonungr, ok lágu mörg ?jó?lönd til hvers konungdómsins. ?ar váru í borginni tólf höf?ingjar. ?essir höf?ingjar hafa verit um fram a?ra menn, ?á er verit hafa í veröldu, um alla manndómliga hluti.

Google Translate çevirisi :

3 From Trjóumönnum.Near the middle of the world was made ​​That house and room, ágætast has been, is called among them, which we call Turkland. This place was much more gloriously made ​​than others, and with more skill in many ways with the cost and prisoners, but were there for. There were twelve kingdoms and one High King, and many sovereignties belonged to each kingdom. There were twelve chieftains. These chiefs have been other men, that have ever been in the world in every manly part greatly.

Snorre Sturlesson‘un Edda‘sında, Odin‘in Turkland‘dan kuzeye yolculuğu anlatılır. Sturlesson, sadece Odin‘in Turkland‘dan geldiğini yazmıyor aynı zamanda onun İskandinavya’ya Türk geleneklerine uygun adetler getirdiğini, Türk dilinin İskandinav diline ve hatta İngiliz diline etki yaptığını da yazıyor. Üstelik, Odin‘in oğlu Yngve‘nin İsveç kralı olduğunu da söylüyor. Örneğin Ynglinge Destanı‘nda şu sözler geçer: “(…)Sveigder ülkeyi babasından devraldı. Tanrılar yurdunu ve ilk Oden’i ziyaret etme sözü verdi. Kendisiyle birlikte on iki yoldaş dünyayı dolaştı. Türk ülkesine (Turkaland) ve Büyük İsveç’e (Svitjod det stora) geldi. Orada pek çok akrabasını buldu. Bu yolculuk beş yıl sürdü. Sonra İsveç’e (Svitjod) geri döndü.”[5]. Hervavar Destanı‘nda ise şu cümlelere rastlarız: “(…)O sıralar Doğu’dan Asyalılar ve Türkler geldiler ve buraya Kuzey’e yerleştiler. Önderlerinin ismi Oden idi. Sekiz oğlu vardı. Hepsi birer büyük ve güçlü adam oldular.”[6]. Bosa Destanı’nda ise yine Odin‘in Asya topraklarından geldiği dile getirilmektedir: “(…)Doğu Gotland’ı Ring isimli bir kral yönetti. O, Göte’nin oğlu, İsveç kralı Oden’in torunuydu. Oden Asya’dan gelmişti ve Kuzey’in en ünlü kraliyet hanedanlıkları onun soyundan gelmeydi.”[7].

Sturlaugs saga starfsama also says: 
ALLIR menn, ?eir sem sannfró?ir eru at um tí?endi, vita, at Tyrkir ok Asíamenn bygg?u Nor?rlönd. Hófst ?á tunga sú, er sí?an dreif?ist um öll lönd. Forma?r ?ess fólks hét Ó?inn, er menn rekja ætt til.

"All men, that are wise and knows of the truths know that Turks and Asia-men settled in the Northlands. Their language then spread to all lands and the leader of these people were named Odin, that men trace their lineage
ingilizcesi olan çevirsin 

 

 

Rünik yazı sistemiyle yazılan orhun yazıtlarında

Ben Tanrı(Odin) gibi gökte doğmuş Türk Bilge Kağan'ım diyor

ardından kuzeyde gece ortasına kadar onun içindeki millet hep bana tabiidir. bunca milleti hep düzene soktum diyor.

iskandinav mitolojisinde ise odin iskandinav halklarına yazıyı getiriyor.

ve aynı zamanda Bilgelik Tanrısı olarakta geçen Odin gökte bulunan valhalla denilen bir yerden geliyor.

Bilge Kağanda aynı şekilde orhun yazıtlarında gökte doğduğundan bahsediyor.



Viking Alfabesi



Orhun Alfabesi



ORHUN YAZITLARI






VİKİNG TABLETLERİ







bahsi geçen rün tabletleri bunlar. göktürkle, viking alfabesi runik alfabeden oluşuyor ve birbirine benziyor.


Kültürel benzerlikler :

 

 

bir diğer benzerlikte moğollarda ve türklerde görülen gırtlak müziği ve ağız kopuzu. iskandinav müziğinde ve kültüründede bulunuyor.

 

 

kültigin için bestelenmiş bu şarkıda karga ve bozkurt seslerine yer verilmesi ilgi çekici. bilindiği üzere odin karga ve bozkurtlarla birlikte ilişkilendiriliyor. omzunun üstünde kargalar var.

Kül Tigin veya Köl Tigin, d. 684 - ö. 27 Şubat 731, İkinci Doğu Göktürk Kağanlığı’nı devleti ağabeyi Bilge Kağan ile birlikte yöneten devlet başkanıdır. Kül Tigin devletin askeri kanadını yönetiyordu.

büyük ihtimal vikinglere sonradan dahil olan grup orta asyadan göç etmiş. 

şaman/pagan inançlarını, rün tabletlerini, gırtlak müziğini ve kültürünü viking kültürüne taşımış. 

bu grubunda göktürklerle bağlantılı olabileceğini düşünüyorum.

+ olarak odin karakterine benzeyen öden ata olarak geçen bir karakterde türk mitolojisinde bulunmakta.(özellikle iki omzunun üstünde duran karga/kuş sembolleri.) 

 


bu arada yapılan genetik araştırmalara göre vikinglerde ve finlandiyalı, izlandalı halklarda görülen r1a gen grubu en fazla altay türklerinde bulunuyor. aynı zamanda proto türklerin ortaya çıkmasını sağlayan türklerin ana geni olan kızılderili q geni norveçte ve izlanda'da az miktarlarda mevcut. bu durum kültürel bağ olduğu kadar genetik bağında olduğunu ortaya koyuyor

iskandinav mitolojisine dayanarak bu araştırmayı ve bu teoriyi ilk ortaya atan kişi ise isveçli eski iskandinav tarihçisi Sven Lagerbring 

vikinglerin türklerle olan ilişkisini araştıran Sven Lagerbring ve konuyla alakalı kitabı ;



konuyla ilgili başka bir kitap



-İskandinav mitolojisi’nin kökeni Orta Asya mı ?
-İskandinav destanları neden Türklerden söz ediyor?
-İskandinav mitolojisi’nin en önemli tanrısı Odin, aslında bir Türk Kralı mıydı?
Odin bir şaman mıydı?
-Atilla ve Odin’in arasındaki bağ neydi?
-İzlanda ve İsveç’in ilk kralları Türk müydü?
-İsveç Tarihi’nin kurucusu Profesör SVEN LAGERBRING neden ısrarla Türklerden bahsediyor?
-İskandinav runik yazılarının kökeni Türkçe midir?
-Vikings dizisinde Türk şamanizminden hangi izler mevcuttur?

TÜRK TARİHİ’NE YENİ BİR BAKIS AÇISI SAGLAYAN VİKİNG-TÜRK SIRLARI’NDA TÜM BU SORULARIN VE DAHA FAZLASININ CEVABINI BULACAKSINIZ.

kaynak :http://www.academia.edu/17566336/t%C3%BCrk%C3%A7e_ile_isve%C3%A7%C3%A7e_aras%C4%B1ndaki_benzerlikler_The_similarities_between_Turkish_and_Swedish_

National Gheographic'in avrupalı ve kızılderili halklarının orta asyayla olan bağlantısını açıkladığı bir belgesel.

 

 

(özellikle 06:45)

viking tabletleriyle ilgili ilginç bir haber : 
http://www.hurriyet.com.tr/cani-sikildi-gokturk-alfabesi-ni-ogrendi-cozulemeyen-viking-yazilarini-okudu-5463960


Prof. Sven Lagerbring konuyla ilgili görüşleri :

Bizim atalarımız Oden’in yoldaşları Türklerdir. Bu konuda elimizde yeterli belge var. Onları Traklar ya da Getler olarak göstermek isteyenler var. Böyle düşünebilirler. Eleştirme gereği duymu­yorum. Tersine, kişisel olarak, bu açıkla­nan tanıklıklara güveniyorum. Benim vardığım sonuçlar değişmiyor. Çünkü bunlar da aslında Türklerle bir serüveni olan halklardır. Liderlerimiz rahatlıkla, atalarımızı Türkler ve Göçerler (Tattare: Tatar sözcüğünden esinlenilerek kullanıl­dığı sanılıyor. İsveç’te eskiden göçer, gezgin halka verilen aşağılayıcı ad. Bun­lar, kimine göre Tatar kökenliler, kimine göre Çingene kökenliler, kimine göre Al­manya’dan ya da Rusya’dan gelen as­kerler, kimine göre işsiz güçsüz dolaşan, değişik kökenlerden sosyal bir grup. A.G.) olarak gösteriyorlar. Ancak bazı dürüst kişilerin ve hatta asil kişilerin buna öfkelendiklerini biliyorum. Onlar bu köke­ni yeterince onur verici bulmuyorlar. Bir tarihçinin en önde gelen rehberi ve ama­cı gerçektir: Bu şekilde onur kazanmak çok daha iyidir. Kendini ve yandaşlarını yalanlarla kandırmak; işte asıl bu tuhaf bir onursuzluktur. Bir de, kim Türklerin öteki halklardan daha az onursuz bir halk olduğunu söyleyebilir ki! Eğer onur sağlayan koşullar olarak zaferler ve ülke fe­tihleri görülüyorsa (ki, yapılan kabaca budur) Türkler ve Tatarlar kadar bu ko­şulları yerine getiren fazla halk yoktur. Çin bir Tatar eyaleti, tüm Asya, Arabistan, hepsi Türklerin silahlan karşısında eğildi­ler. Hatta Roma, evet hemen tüm Avru­pa, Hunlar ve Tatarların önünde titredi. Uzun zaman karanlık ve bilgisizlik içinde yalpaladığımız bir gerçektir. Diğer halklar da kendi barbar dönemlerini yaşadılar. Öte yandan bizim atalarımızın ne oldukları da bizi çok az ilgilendiriyor, yeter ki, biz kendimiz şerefli ve saygıdeğer olalım. Romalılara gösterilen hayranlık ol­dukça yersizdir. Onların ataları soyguncu ve zalimdirler. Bugün de eski alışkanlıklarından, Oden, Romulus, Bellerophon ve Indatyrse’den coşku duyabiliyorlarsa, bu onların acemi gelip acemi kaldıklarını gösterir. Onur verici olup olmadığı endi­şesi olmadan söyleyelim, Oden ve ya­nındakiler Türk idiler.

Türkçe – İsveççe benzer sözcükler
Prof. Lagerbring kitabında İsveççe ve Türkçe gramer ve sözcük benzerliğini de ortaya koyuyor. Çok sayıda sözcüğün birbirlerine benzediğini belirterek iki yüzden fazla örnek veriyor.

Sturleson (Snorri Sturluson, (1178-1241, İzlandalı tarihçi, şair ve politikacı , daha titiz ve ayrıntılarda daha cömert. Odin önderliğindeki Türk kabilelerin göçlerini anlatıyor. Ayrıntılara girerek onların Tyrkland'ı (Türklerin ülkesi) terk ettiklerini söylüyor. Bu ülkenin, Kafkasların ve Hazar Denizi'nin kuzeyinin hemen hemen tamamında Rusya ve Almanya üzerinden Hollanda, Danimarka ve İsveç'e doğru ilerlemeye hazır bir şekilde uzandığını söylüyor.

Sven Bring, İsveçlilerin Türk kökenleri üzerinde ısrarla dururken, Odin'in kabilesinin getirdiği dilin, yani Türkçenin çok sayıda sözcükle İsveççeyi zenginleştirdiğini de söylüyor. Vardığı sonucun doğruluğunu belgelemek için de yaklaşık 200 kadar sözcük sayıyor.

Sven ,İsveç'in ilk yerlilerinin Finler olduğunu, İsveççe dilinin zorunlu olarak onların dilinden çok sayıda sözcüğü koruduğunu anımsatıyor ve Fince de Türkçe ile aynı kökler bulunduğunu ve Türkçenin bir lehçesi olduğu kanaatine varıyor.

Diğer Kuzey dilleri gibi Eski İsveççede de kesinlikle Türkçe kökenli çok sayıda eyim ve anlatım var. İskandinavya'nın eski yazınında da kuşkusuz Türkçe deyimlerin yayılıp yerleşmesine izin veren yönergeler var. Şunu da unutmadan söyleyelim ki, Finlandiya'nın Abo kentinin Fin dilindeki adı TURKU'dur.

Eski masallarımızda Eski İsveççenin Odin (Oden,Woden) tarafından gerildiği anlatılır. Oden, Herwarar masalının 1.bölümünde Tirkiar (Türkler) ve Asiemaen (Asyalılar, Asyalı adamlar) olarak tanıtılan büyük bir kitlenin önderiydi. AreFrode de aynı öyküyü anlatır. Burada açıkladığı soy ağacında ; Oden'in oğlunun adının Yngve Tirkia Kongr. ve Sturleson, Ynglinge masalı 5. bölümünde, Oden'in çok mülkünün bulunduğu Tyrkland'dan (Türklerin ülkesi) yolculuğunu ayrıntılarıyla anlatır.


Nihayet bu uzun yolculuklarının sonuna geldi.Buralara birer oğlunu kral olarak bıraktı ve yanlarına beraberindekilerden büyük gruplar verdi. Bu ,Sturleson'un kendi anlatısıdır ve neden Almanca, Danca ve İsveççenin temelde aynı dil oldukları konusunda tam bir neden sunar. İngilterelilerinin ataları Anglosaksonların kökeni de aynı şekilde Oden'e uzanır. Onların dilleri de  aynı Türklerin ve Asyalıların dilinin bir dalıdır. Durhamlı Rahip Simeon ( ölümü 1129 da olan rahip bir tarihçiydi, Viking istiları üzerindeki çalışmaları yoğunluktaydı), Simeon Dunelmensis, aynı yerlerden Schlesvig'e Oden'in Sceaf isimli 9 kuşak gerisinden atası zamanında bir göç olduğunu inanılır bir şekilde anlatıyor, ama bu olağanüstü efsanevi bir konu.

Tezin, İzlanda'daki köklerinin de İzlanda yazarlarının, Büyük İsveç'i Swithiod, Hin Mikla (Karadeniz, Kafkaslar ve Hazar Denizi'nin kuzeyinde Büyük İsveç) asıl bugünkü İsveç'i Swithiod sözcüklerini kullanarak belirtmelerinde olduğunu söylüyor.

 

 

OKUNAMAYAN VIKING RUNLERININ GÖKTÜRKÇE OLARAK OKUNMASI

isveç'de bulunan vikinglere ait olduğu düşünülen ama runik ile çözümlemesi yapılamayan bazı metinler tamamen amatör bir vatandaş tarafından oldukça anlamlı bir şekilde göktürk abece'si kullanılıp okunarak, günümüz türkçesiyle dahi oldukça anlaşılabilir ifadelere ulaşılmış. hatta akademik destek de görmüş.
http://www.antalyaonline.net/futhark/FUTHP3T.HTM

http://www.antalyaonline.net/futhark/FUTHP3T.HTM

http://www.antalyaonline.net/futhark/FUTHP4T.HTM

http://www.antalyaonline.net/futhark/FUTHP5T.HTM


özellikle link'te bahsedilen bilge ışığı (bilke ış) kısmının iskandinav dilinde o d ng şeklinde okunması, bununda odin ile ilişkisi olma ihtimali akıllara zarar.


şurada ise 5500 yıllık runik yazılı çömleğin türkçe okunması var, gerçekten çok ilginç.
https://onturk.org/2011/05/17/5500-yillik-runik-yazili-comlek-parcasi-ve-bir-turkce-okuma-teklifi/#more-1564

---- EKŞİ SÖZLÜK chaoslord adlı yazardan alıntı ----


isveç'e ait gotland adasında futhark alfabesi ile yazılmış ve bu güne kadar çözülemeyen eski runik yazıtlar kategorisine giren üç kaya yazıtına birebir uygulandığında çözebilen alfabe. doğrusu çözülmesine de gerek kalmıyor bu şekilde ortaya çıkan metin zaten türkçe. batılı bilim adamlarının farkında olmakla beraber ısrarla reddettikleri bir konudur. orhun abidelerinin bulunmasından sonra vikinglerin orta asyaya kadar gidip oraları ele geçirerek bu anıtları diktiklerini iddia edenlerden başka şey beklenemez zaten.
http://www.antalya-ws.com/futhark/futharkt.htm

---- EKŞİ SÖZLÜK firtinanin gozunden adlı yazardan alıntı ----


NATIONAL GHEOGRAPHIC DUNYA GOC HARITASI



avrupalıların atalarının orta asyadan göçtüğünü gösteriyor. böylece bölgeler arası etkileşimi daha iyi görebiliyoruz



Türkleri oluşturan iki ana gen var R1a ve Q hablogrupları.

R1a doğu avrupa toplumlarını ve ardından dönüşerek batı avrupa toplumlarını oluşturuyor. Q ise kızılderili toplumunu oluşturuyor. R1a ve Q hablogruplarının karışmasıyla Türk dediğimiz millet ortaya çıkıyor.

bu iki hablogrubun dünyaya yayılımına bakarsak kültürel, genetik bağların mantığını daha rahat kavrayabiliriz.



izlanda ve norveçte görülen ufak mor kızılderili genleri tahminime göre odin ve kabilesi tarafından taşındı.

WiKİNG TANRISI ODİN VE THOR TÜRK 
https://www.mynet.com/vikinglerin-buyuk-tanrisi-odin-ve-thor-turk-muydu-190101037264

TÜRK   ASILLI   İSKANDİNAV   ve    CERMENLER

Norveç’te Türk İzleri

http://www.dagarcikturkiye.com/turk-asilli-iskandinav-ve-cermenler-yd-1707.html

1977 yılında ayak bastığım Bergen şehrinde beni karşılayan hoş raslantı Türkçe kökenli Same dili ve halkının Norveç’in kuzeyindeki varlığı oldu. Kuzey kutup dairesinde bulunan Finmark vilayetinin merkezi Kautokeino’dan her gün yayın yapan Same Radyosu haberlerini dinliyor, Türkçe ses uyumu ve tonlamasına göre konuşulan bu dili anlamaya çalışıyordum. Bu halk İsveç, Finlandiya ve Rusya’nın en kuzeyine dağılmıştı ve ren geyiği hayvancılığı yapıyordu. Göz alıcı ve koyu mavi üzerine kırmızı işlemi ilginç giyimleri, Türküyü andıran müzikleriyle (yoyka) beni kendilerine çekiyorlardı. Sonraları İskandinav mitolojisini okuyunca Odin-Frigga-Tor-Tyr’in aslen ahalisiyle birlikte, başkenti Azak Denizine dökülen Don Nehri kıyısındaki Azov şehri olan Turkerland’dan Kuzey Avrupaya göç eden Öden soyu ve halkının İskandinav ve Cermenlerle kültür ve kan bağı olduğunu tahmin ettim. Resmi dini Lutheran Protestan olan Norveç’in halkı hala onları esas tanrıları olarak gördüklerini, heyecanlı ve sevecen anlatımlarından hissediyordum. Yerleştiğim vilayet olan Hordaland “Ordu Memleketi” anlamını taşıyordu. Horda sözlükte Türkçe asıllı olarak veriliyor ve Büyük Norveç Ansiklopedisi, bu bölgeyi tarihte “hordenes stammeland” yani hord’ların ana yurdu olarak tanımlıyordu1. Büyük bir araziye sahip olan bu vilayetin içinde bulunan Hardanger Fjord “Hord’ların Fiyordu”, Krossfjord ise “Hord Denizi” demekti çünkü “Hord” Hordaland’lı demekti2. Evet ben de, vilayet merkezi Bergen’de yaşamakla bir “hord” olmuştum ve Bergen’in semtlerinden Möhlenpris3Semtinde oturan işçi veya mülteci göçmenler iee Bergenliler arasındaki komşu ilişkilerini incelemekteydim4. Diğer ilginçlik ise soyad olan “Ergenekon” ile “Bergen” ve “Berge” isimleri arasındaki manadaşlıktı. Bir destan olmakla birlikte sarp dağlık yer anlamına gelen “Ergenekon”, kentin dağlık anlamına gelen ismi “Bergen” ve dağ anlamına gelen “Berge” soyadı idi. Bu soyad muktedir, güçlü, dayanıklı anlamlarını taşıyan “Erk, Berk, Berke, Bergi” gibi Türkçe erkek isimlerle neredeyse adaştı.

Bu konuyu Türkler için ilginç kılan, aramızda bazı kelime, deyim ve adetler açısından benzerliklerin hem gidenlerce gözlenebilmesi hem de Türk İskandinav ortaklığından bahseden kaynaklardır. Bunlardan ilki; İzlandalı Snorre SturlasonKuzeyli Krallar Kitabında (1235) Odin’in, bir insanoğlu olup aslen Karadeniz-Hazar ve Van Gölünü içine alan Turkaland (Türk Ülkesi) hakanı olduğu bahsidir5. İkincisi, İsveçli Profesör Sven Lagerbring’in İsveççe ve Türkçe Dilleri arasında Benzerlik Üzerine (1764) kitabıdır. Sonra Norveçli Thor Heyerdahl’in6 Odin’in Peşinde Geçmişimizin İzinde (2001) araştırmasında kaya resimleri, Run yazıtları ve mezar kazıları gibi kanıtlar gelir. Arkasından Abdullah Gürgün’ün İsveçlilerin Türk Kökenleri Üzerine (2011) adlı çalışması, Emre Aygün’ün Türk Tarihinin Kaynakları olarak İskandinav Sagaları isimli yüksek Lisans Tezi (2012)7 ile Viking Destanı Egill’in Sagası (2015)8 bulunur. En önemlisi Türkçeyle akraba diller konuşan Finlandiyalılar ile kuzey kutup sakinleri Same’ler9 İskandinavya’da yaşamaya devam etmektedirler. Son olarak da Emre Aygün10 “Asyadan İskandinavya’ya yapılan göçün tarihi, dilbilimsel ve arkeolojik verilerce” desteklendiğini söylerken David K. Faux’un “gen araştırılmalarıyla da pekiştirilmesine yönelik çalışmaları son derece dikkat çekici” bulur. Öyle ki, Moğolistan-İngiltere hattında yapılan incelemelerde, Şetland adaları ve Nordik kolonileri ile Altay ve Azeri halkları arasında var olan kalıtsal benzerlik ve süreklilik, İskandinavlar ile Doğu Avrupalılar arasında yoktur 11.

Kültür ve sanat açısından dikkat çeken ise İ.S. 1000 yıllarında putperestlikten12 Hristiyanlığa geçen İskandinavlar arasında bu inancın yeniden Asatru13. ve Odinizm14 adlarıyla yeniden canlanması ve resmen din olarak tanınmasıdır. Onları dile getiren ağır metal gruplarından Manowar15 2006’da The Sons of Odin, 2007 yılında ise Gods Of War isimli destansı müzik albümlerini yayınlamıştır. İskandinav Mitolojisine ait bu albümde “The sons of Odin, The blood of Odin ve Overture to Odin” gibi ezgiler vardır. Esaslı bir Viking16 grubu olan Amon Amarth17 hemen bütün şarkılarında Odin başta olmak üzere İskandinav Tanrılarından bahseder. “Twilight of the Thunder God” adlı şarkıda “Savaşçı” Tanrı Odin’in ölümünden duyulan üzüntüve onu öldüren kurttan (Fenris) bahsedilir. Tanrıların ölümlü olması onların insan “savaşçılar oldukları” inancını (Odinizm)18, ölümlerinden iki bin yıl sonra bile sızısının adeta dinmediğini gösterir. Ağıtların ve hicranlı güzellemelerin biri biter biri başlar. Yalnız şahadete ermiş olanlar Odin’in huzuruna yani Ölü Savaşçılar Valhalla’sına çağrılır19. Aynı fikri İsveçli Viking Müzik grubu Amon Amarth işler: Savaşçılar ölmekten korkmayın! Çünki Odin sizi Valhalla’da bekliyor”20. Türk Kağanı Öden (Odin) ve oğulları Tor, Tyr ve Anneleri Frigg Ana ile aynı “hanedana” bağlı diğer “ulu”lar hala kalplerde yaşar21

 

 

ODİN ATA TANRI ODİN ve TANRIÇA FRIGG

 

ODIN’İN 8 bacaklı TOZKAPORANI SLEPNİR ODIN ve GİRİFT ÜÇGEN

Haftanın Tanrıça ve Tanrıları22

Cermen dilleri konuşan Almanya, Danimarka, Hollanda, İngiltere, İsveç, İzlanda, Norveç, Finlandiya’da23, haftanın dört günü tanrılaştırdıkları Türk Ataları24 Tyr, Odin, Tor, Frigg ve kalan üç günü ise Ay, Güneş ve Satürn ilahlarına adanır. Böylece, hafta isimleri bir çırpıda İskandinav-Cermen İnançlarını özetler. İsimlerini çok tanrılı inançlarından alan başlıca üç Cermen dili olan Norveç’ce, İnglizce ve Almanca’da haftanın günleri ve anlamları aşağıdaki gibidir:

Mandag25/Monday/Montag (Pzt) = Ay Günü

Tyrsdag/Tuesday/Dienstag26(Salı) = Savaş Tanrısı Ty(r)27/Tue28/Dien’in Toplantı Günü,

Onsdag29/Wednesday/30Mittwoch31 (Çrş) = [Baş Tanrı) Odin’in/Woden’ın/Wotan’ın Günü,

Torsdag32/Thursday/Donnerstag (Prş) = [Gök Tanrısı] Tor’un/Thur’un/Donar’ın Günü,

Fredag33/Friday/Freitag (Cuma) = (Tanrıça) Friga/Freya/Frei Günü;

Lördag/Saturday/Sonnebend/Samstag (Cts) = Arınma Günü/Satürn Günü/Tatil Günü;

Söndag/Sunday/Sonntag (Pazar) = Güneş Günü anlamlarına gelir.

Dolayısıyla Odin ve karısı Friga/Toprak Ana, oğulları Gök (Şimşek) Tanrısı Tor(ane)/Turan ve Tyr(k) ile Güneş, Ay ve Satürn İskandinav Mitolojisini özetler. Adını Çarşamba’ya veren baş tanrı Odin’in isminin “hiddet” ve “şiir” gibi anlamları vardır. Türkçe’deki karşılığı ise Odun’dur. Od’un anlamı ateştir. O, Savaş, zafer, av, büyü ve bilgelik tanrısıdır. Yer ve gökyüzünün hakimi olması nedeniyle “Herkesin babası” unvanına sahiptir. Asgard’da yaşar ki bu şehir Azak Denizi kıyısındaki Azov olarak bilinen yerleşim’le aynı yerdir. Habercileri olan Valkürleri (Valkyrie) olan kanatlı bakireler savaşta ölenlerin ruhunu Odin’in Görkemli salonu Valhöl/Valhalla’ya götürürler. Odin gerektiğinde kartala dönüşebilir. Güneş gibi parlayan tek gözü vardır, diğerini bilgelik kuyusundan içerek feda etmiş ve sonsuz bilgi edinmiştir. Simgeleri, hedefini hiç şaşırmayan mızrağı Gungnir, her dokuzuncu gecede yeni sekiz yüzüğü ortaya çıkaran yüzüğü Draupnir ve sekiz ayaklı atı Sleipnir'den ibarettir. Sleipnir suda ve karada gidebilir. Başkaca iki kuzgunu vardır. Bu kuzgunlar ona dünyadan haberler getirir. Kuzgunlardan birinin adı Huginn (düşünce) ve diğerinin adı Muninn'dir (hafıza). Ayrıca Freki ve Geri adında iki tane kurt kendisine eşlik eder.  Elindeki mızrak ise kuzey mitolojisinin yaratıldığı yerdeki hayat ağacından,  Run harflerini öğrenince kurtulduğunda kopardığı daldan yapılmıştır. Bu tanıma göre Odin, yani Türklerde Kaman34 olan kabile Reisini anımsatır35. Duruma göre kılık ve görünüş değiştirdiğine ve büyü yaptığına da inanılır. Halkına müşfik ve güzel görünüp, düşmanlarına korkunç ve acımasızdır. Ragnarok (Kıyamet) günü geldiğinde, kurt Fenrir, Odin'i öldürecektir”36. Adını Cuma gününe vermiş olan baş Tanrıça Odin’in eşi Freia’dır37. Eski Norveç’cede Frigg38 olarak bilinir. Önsezi, kehanet, iyilik, bilgelik ve güzellikle bağdaştırılır. Bazen Toprak Ana olarak düşünülen Tanrıça Jord’a ile de ilişkisi kurulur. Odin ve Frigg’in çocukları  Balder, Hod Bragi ve Hermod’dur. Perşembe’ye adını veren Tor/Thor/Astor İskandinav-Cermen çok tanrılı inanışında, hava şartlarını denetleyen, güçlü çekicini vurunca rüzgâr estirip şimşek çaktıran, yağmur yağdırıp gök gürleten (Torden: Gökgürültüsü) bereket tanrısıdır. Efsaneye göre Tor Savaş Tanrısı Odin ile annesi Fjørgyn’in (Jord /Yurt/Yer)39 en büyük oğlu ve “As” kavminin en güçlü ikinci tanrısı olup Sif’le evlidir. Saraylarının ismi Bilskirne’dir. Bulunduğu mevkiye Trudvang yani ‘Erk Konağı’ denir. Biri “Dişgıcırtısı”, diğeri ise “Seyrekdiş” adında keçileri, gökte Tor’un bindiği arabayı gökte çekerken gürültü yapar. Tor, Mjöllnir isimli, bir vuruşta düşmanı ezen bir çekice ve belinde kendine güç veren bir kemere sahiptir40. Bu çekiç, kızgın demire her inişinde kıvılcımlar saçan örse benzer ve böylece demirciliği hatırlatır. Zafer ve Adalet Tanrısı olan ve babası Odin’i öldürmesin diye Fenrir isimli dev Kurt’un bekçiliğini yapan Tyr (Tür okunur) ondanda kavgacıdır. Salı gününe adını veren Tue/Tir/Tyr’in sağ kolu dirsek altından kurt Fenrir tarafından kopartılmıştır41. Tyrkia, Norveç’cede Tyr Ülkesi yani Türkiye demektir.

Yinglinga Sagu’sunun Türk Tarihi Açısından Önemi

 

Snorre Sturlason (1179-1241) Karadeniz-Hazar-Anadolu arasını Turkaland (Türk ülkesi) dendiğinden bahseder42. Don nehrinin Karadeniz’e aktığı Azak Denizi kıyısındaki Asov’da, daha önce bir yerleşim olduğu görüşüyle, Thor Heyerdahl 2001’de orada kazılara başlar ve 2002’de vefat etmeden öncede bitirir43. Bu girişimin nedeni; 13. Yüzyılda, Sturlason’un manzum Ynglinga Destanında’daki iddiasını araştırmaktır. Odin’in oğlu Kral Ynglinga’nın Türk olduğundan bahseder. Bu ahali Turkaland’ı, Romalıların işgali üzerine İ.Ö. 60 yıllarında terk eder. Æser (As’lar/Azerler) adında bir kavim, insanları, kültürleri ve dilleriyle, İskandinavya’ya göç eder44. Kazılardan elde edilen buluntular İskandinav’yadakilerle büyük benzerlik gösterir. Bakü yakınlarındaki Gobustan Milli Parkı45, Hakkari, Bergama ve İskandinavya’daki kaya resimlerinin benzerliği ve kazıdan çıkan fibula’lar (çengelli iğne) bunlara kanıttır. Dahası, yerli halkı göçmenler öylesine etkiler ki öldükten sonra tanrılaştırılarlar. Bu halk Karadeniz’den Don nehri boyunca kuzeye ilerledikten sonra Almanya kuzeyindeki Saksland ve Fyn’deki (Danimarka) Odense üzerinden bugünkü Isveç’te bulunan Gamle (eski) Sigtuna’ya gelir. Doğu Perinçek’e göre Azov ile Åsgård aynı diyardır. “Turkakonung (Türk Kralı) Odin’in oğlu Tanrı Thor sinemalarda” adlı yazısında Perinçek, İsveç Kralı Gylfe onları “Aes’lar (Asyalılar) geldi diyerek 12 beyini yönetim makamına atadığından söz eder46. Bu yazıya göre Turkaland’dan gelen Turkakonung (Türk Kralı) Odin oğullarını Saksland (Saksonya/Almanya), Frankland (Fransa) ve Reidgotaland’a (İsveç-Danimarka/ Güneydoğu Avrupa) kral yaptıktan sonra bir oğlunu da Norveç’e gönderip oraya Hakan yapmıştır. Acaba Turkaland’da yaşayanlar İskitler (Saka) olabilir mi sorusu aklımıza gelebilir. Mezar taşında İyon (Batı Anadolu) tarihçilerinin prensi olarak tanıtılan Heredot47 (İÖ 490-425) Yunancadan farklı, Batı Anadolu kökenli konuşma ve edebiyat dili de olan İyon’ca48 yazdığı Tarih kitabında, Don (Tanais) nehrinin Azak Denizine döküldüğü yer civarının İskit (Skyth) yurdu olduğundan bahseder. Burası içine Kırım dağlarını (Tauris) ve Azak Denizini (Palus-Maiotis) alır49. Dörtyüzyıl sonra bu bilgiyi Trabzon’lu Coğrafyacı Strabon (İÖ 63-İS 24) tekrarlar50. Diğer yazılı kaynaklar da, İskitlerin, İÖ VIII – İS II arasında 1000 yıl varlıklarını sürdürdüklerini ve Çin Seddinden Tuna Nehrine, Kafkaslardan Anadolu’ya, oradan da Mısır’a kadar yayıldıklarını “ hem arkeolojik buluntular, hem de yazılı kaynaklar” yazar51. Heredot ve Snorre Sturlason’un52 verdiği bu bilgiler örtüşür53. Ama Sturlason’da “As” boyu Asyalılardan bahsedilir.

TOR’UN JÖTNAR’A KARŞI SAVAŞI TOR’UN ÖLÜMÜ

TYR FENRİR TYR’IN KOLUNU KOPARTIYOR

Norveçce ve Türkçe Benzerlikler: Sven Lagerbring’in Eski İsveçce ve Türkçe arasındaki benzerlikler Abdullah Gürgün tarafından İsveçlilerin Türk Kökenleri54

 

 

 adlı kitabından aktarılmıştır. (Bazı okunuşlar parentez içindedir, bazı harfler doğru yazılamamıştır).

Türkçe	Çağdaş Norveççe55	Eski İsveççe
Adlı (soylu)	Edel (H, E. s.65)	Adel
Aş	Ete (H,E.. s.73)	Aeta
Ata	Edd	Att
Baltalar	Bultar56	Bulta (Balta)
Burç	Borg57	Burg
Bükmek Böye (s.50),	bulke (bülke, H.E.s.47)	Biegen
Dip	Dyp58	Diup
Er	Herr (H.E.s. 133)	Vir (Er Alm.)
Emek	Innsats	Omak
Erlik59	Aerlig (erliğ okunur, H.E. s. 450)	Arlig (Erlig okunur)
Göl	Gyl60,	Gjöl Sjö
Göm	Gjöm (yöm, s. 122)	Göm
Gömü	Göymsle (yömsle s.122)
Gülle	Küle	Kula
Hakan	Håkan (Hokan okunur)	Håkan, Hokan, Hakon
Hal	Helse	Halsa?
Han	Han (Er kişi)	Han (Çağdaş)
Hani	Henne (halk ağzı)	Hanne
Haydi/Hayda	Kom da	Hejdå (heydo okunur)
Hun	Hun (Dişi Kişi)	Hon (Çağdaş
Hey	Hei (Merhaba)	Hej (hey)
Höyük	Haugen	Hög
Kaan	Konge, Kunge	Konug, Kung
Kandil	Lys	Kyndil
Kap	Kopp	Kop
Kaz	Gås	Gås
Kedi	Katt	Katt
Killer	Kjeller	Kallare?
Köy	Vik	Koja (koya)
Kule	Kull61	Kulle
Mana	Mening	Mena
Nam	Navn	Namn
Oda	Hytte	Hydda, uthas
Öküz	Okse	Oxe
Öreke	Rokk	Reck
Peder	Fader	Fader
Pusu	Felle	Puss
Siper	Sperre inne	Spar?(sper)
Sagu62	Saga	Saga
Söyle	Seie (seyye okunur)	Saeledes
Su	Sjö (şö)/ Vann	Sjö (Syö)
Sulu	Sölete (H.E. s.373)	Sölig
Şen	Glad	Shön
Tepe	Toppe	Top
Var, Varlık	Veare?	Vare, Varelse
Yer/Yurt	Gerd, Gård/ Jord (Yur okunur)	Gerd/ Jort (Yort okunur)

Yukardaki kelimelere ek olarak aşağıdaki açıklamalar da Türkçe ve Norveççe arasında kavram akrabalığı olan sesdaş kelimelere açıklık kazandırabilir. Perinçek’in Og’dan Ogur’a63 isimli yazısında “og” kelimesinin kan bağı, “ogur’un” kabile birliği, “oğur’un” ise devlet yapılanmasını ifade ettiği açıklanır. Bu bağlamda Norveççe ve Türkçe’nin benzerliği üzerine yazarın Perinçek’e yazdığı açıklama şöyledir: “Daha önceki yazılarınıza istinaden kısaca size "og" ve "vear" kelimelerinin Norveççede de bulunduğunu söylemek istiyorum. İlki "ve" (birleştirici, bütünleştirici, kaynaştırıcı, bağlayıcı), ikincisi ise "ol", eğer "å veare yazılırsa fiil haliyle "olmak" anlamlarına geliyor”64. Bunlardan “og” Türkçe’deki kan bağı, vear ise “var”, “var olmak” ile örtüşüyor.” İsveç’in Türk Hanı Oden’in anayurdu Åsgård’un (Osgor okunur) ilk hecesi ås = tepe, gård = çiftlik, yer anlamına gelir. İkinci kelimenin birinci anlamları mülk, tımar, malikhane, köşk anlamlarına da gelir65. İkinci anlamları ise çit/engel, parmaklık ve etrafını çalı ile çevirmektir. Dolayısıyla yerleşim, şehir veya vatan da olabilir. Yani Thor’un vatanı Tepe Çiftliği veya Tepe Yerleşimi anlamına gelebilir. Örneğin Norveç Vikinglerine göre İstanbul’un Doğu Roma (Bizans) zamanındaki adı Miklagård’dur. Isveç vikipedisine göre Mikla = Büyük / Koca; gård = ticaret yeri veya Azametli Şehir anlamlarını taşır66. Bu kelimelerden “Ås” Türkçe’de “As” yani “asıl ve esas olan” anlamına gelir. Ur (ür okunur) kelimesi Norveç’ce de bir şeyin “ilk hali”, “aslı” yani “kökeni” anlamına gelir67 (Haugen, 1976, s. 415). Burada söylemek isterim ki, ay tanrılarının baş tapınma yerlerinden olan Türkiye’de Urfa, Irakta Ur ve Uruk (Irak) eski yerleşimlerinin isimlerindeki benzerlik dikkati çeker. Oralardaki tapınakların üstünde hilal olur. Mardin, Halep ve Şam müzelerinde Ay anlamına gelen tanrı “Sin’in” kabartma dikilitaşları mevcuttur. İngilizce Urban kelimesinin Ur’u şehir anlamında bu kentlerden alınmış olmalıdır. Taht kelimesinin Norveç’cesi ise “trone”dur. Norveççe “Od” (ud okunur) kelimesinin ise İngilizce karşılığı “excited, wild, in heat”dir . Bu da Türkçe’de aşırı sıcak veya ateş, “Odd” ise “sivri bıçak, kılınç ucu” demektir68

 

 ve erkek ismi olarak kullanılır.” Böylece “Odun”, “Odin”, “Öden”, “Wotan” , “Wooden” ve “Wednes(day)” kelimelerine ulaşılır.

 

Türk ve İskandinav Run Yazısının Aynılığı

Pek çok eser, Kuzey Cermen (İskandinav-Norveç) ve Göktürk, Orhun Kaya yazıtlarındaki harflerin aynı olduğunu, Etrüsklerin de aynı ABC’yi kullandığını söyler. Osman Karatay “Viking Boynuzları” yazısında sihir anlamına gelen “run” yazısının Kral Öden’le birlikte Turkaland’dan götürüldüğünden bahseder. İskandinav Destanları ise Run Öden yiğitliği yanında “büyü gücüyle de karşımıza çıkar” der. “Bu yüzden büyünün ifadesi olarak görülen Runik yazının mucidi olarak anlatılır69. Aynı şekilde Abdullah Gürgün, İskandinav Destanlarının “Rünik yazıyı” oraya Oden’in getirdiğinden bahsettiğine değinir70. Kazım Mirşan ve Turgay Kürüm’ün Rün yazılarını Türkçe’nin yardımıyla okuması, İskandinav-Türk akrabalığını gösterir71

Odin ve Tor Adları

Hakan Öden’in Tanrıların Tanrısı, Herkesin Atası anlamları da olmak üzere A’dan Y’ye pek çok adı vardır. Bunların birkaçıAldaföðr (All Father), Alda gautr, Alföðr, Algingautr, Arnhöfði, Atriðr, Asagrim, Auðun, Viðurr, Vingnir, Vófuðr,Yggr, Ýjungr, Fjölsviðr, Báleygr, Drauga dróttinn, Dresvarpr’dır72. Ancak isim ve soyat seçerken sadece Tor’dan esinlenilir. Tor Türkçe bir kelimedir ve pek çok anlamı vardır. Türkçedeki karşılığı hem baş köşe73, hem de “yerinde duramayan” anlamına gelir. Örneğin: Bazı da oynarsın tor atlar gibi / Kış günü aç kalmış boz kurtlar gibi (A. İ. Özkan). Bu kelimenin kökü eski Türkçedeki (Gagavuzca yani Gökoğuz-Romanya) togh-ur’dan ve duumaa yani doğmak (togh)’dan gelir. Ehlileşmemiş, vahşi manalarını taşır74,75. Tor; günümüzde halen kız ve erkek isimlerinin ilk veya son takısı olarak veya tekbaşına kullanılıdır. Ona en yakın isim Türkçe’de Turan’dır. Turan Türkçe bir konuşan Etrüsklerde, Tanrıça olarak bilinen Çoban Yıldızına (Venüs) verilen isimdir. Bodrumlu Heredot’un Tarihi’ne göre, Uşaktan İtalya’nın Toskana bölgesine76 göç etmişlerdir. Tor’dan türetilen isimlerin başlıcaları arasında Almancadaki Donner ve Donar, Don nehrini akla getirir. Norveççe’de Torlak, Torgils, Torkjell; Dan’cada Torkil, Terkel; İsveççe’de Torkel, İskoçça’da Torquil diğer örneklerdir77. Bu adlardan “Torlak” doğrudan Türkçe kökenli bir kelime olup, “genç” anlamını taşımakta ve soyad olarak da kullanılmaktadır78. Diğerleri ise Türkçe’de Türkel, Türkgil gibi isimlerle sesdaşlık göstermektedir. Heyerdahl’a göre İskandinav ve Karadeniz’deki kavim ve coğrafya isimleri birbirine benzer79

 

 

 

. İlki Azov ile Æsir, ikincisi Udi (Kafkas’lı) ile Odin ve son olarak da Tyr(kia) ve Türkiye sözcükleridir (Bkz. Dip not 3). Tor, Anadolu Luvi-Hitit Fırtına tanrıçası Taru (Tarkhunt) ve Türklerideki Tarkan, bir olasılıkla ilişkilidir. Muzaffer anlamına da gelir.

Thor Karanlık Dünya80

Amerikan Marvel Comics 1950’den itibaren çizgi roman olarak Tor (Thor) bir kahraman olarak gösterirken bu kimliğin gerçek bir Türk Hakanına ait olduğunu ne denli biliyorlar, bilinmez. Şimşek Tanrısı Tor’un isminin Türkçe olduğunu ve Edda manzum eserindeki Türk Boyuna ait Ygnlinga Destanının canlandırılmasında, öykünün ana hatlarına sadık kalarak defalarca As Boyunun varlığını ve sesini dünyaya duyurdukları ise bir gerçektir. Çizgi romanla da kalmayıp Thor ve Thor Karanlık Dünya Filmleri konusu perdeye taşınmıştır. Bu “tanrı” Asgard'ın prensidir.Odin'in oğludur. Silahı sihirli çekiciMjolnir'dir. Çizgi romanının anlatımına göre Ragnarok (Tanrıların birbirini öldürdüğü, canavar (kurt) Fenrir’in Odin’i öldürdüğü kıyamet günü defalarca gerçekleşmiş ve tanrılar baştan yeniden doğmuştur.” Filmde “Thor En sonunda bu döngüyü kırar. Asgard'ı ve soydaşlarını dünyaya taşır.” Kurguya göre Thor “pek çok süper kahraman ve farklı Pantheonlardan tanrılar'la dost ve müttefiktir.”81 Dolayısıyla Kasım 2013’te gösterime giren “Thor Karanlık Dünya” adlı üç boyutlu Tor destanının ikinci filminde Tor’un cezası son bulur bir bumerang gibi atınca geri gelen, sapı kısa dev çekici kendisine Odin tarafından iade edilir. Thor, sürüldüğü yeryüzünde kahramanlığı öğrendiği için ülkesi åsgård’a dönmeye hak kazanır. Hüdümdarlığı ele geçirmeye çalışan kardeşi Tanrı Loki’yle mücadeleden sonra Kara Elv’lere hükmeden fakat Norön (kuzey) destanında bulunmayan kudretli Malekith’le mücadele eder. Bu kişilik, Amerikan Marvel Comics Şirketi tarafından 1960’larda başlayan Thor çizgi romanına, 1984’de Walt Simonson tarafından eklenir. Her iki filmin yapımcısı da Amerikan Marvel Stüdyosudur. Aslında gerçek insanların yaşantılarına ait bu kuzey efsanesini film endüstrisinde kendilerine göre yorumlayıp gişe rekorları kıran bir kazanç kaynağı olarak kullanırlar. Destan’da Azak Denizi kıyısındaki Azov ile filmideki Tor’un vatanı Åsgård arasında da benzerlikler vardır. Åsgård’a gitmek için dağ içinde uzun bir geçitten dik kayalık yamaçlarla çevrilmiş, ortası göl olan bir yerleşimdir. Bu betimleme, Ergenekon Destanındaki Türk yurdunu hatırlatır. Tor’un diyarında bir saray bulunur. Onunda dışında iç içe geçmiş dokuz dünya vardır. Bunlardan birinde insanlar, diğerlerinde başka yaratıklar yaşar. Sarayın etrafındaki köylüler Asya’daki Türk-Moğol çadırları olan “yurt”larda oturur. Odin’in başındaki boynuzlu miğfer, Çatalhöyük evlerinin duvarlarına koruyucu niyetine asılmış, boynuzlu boğa kafataslarını anımsatır. Boynuzlar hilale benzer82

 

Son Değil Başlangıç

 

Hem Türk Tarihini aydınlatması, Türklerin geçmişlerini ve kendilerini daha iyi tanıması, hem Cermen Irkçılığı ve Türk düşmanlığının yıkılması, hem Hint-Avrupa uygarlığının ve Cermen Soyunun ve dillerinin kökünün Asya’da (Anadolu) ve Avrasya’nın Doğusunda olduğunun tespit edilerek oryantalist (taraflı batılı) görüşün yerini nesnel tarihi bilgiye bırakması elzemdir. Bu amaçla birbirinden kopuk gibi görünen, görülen ve gösterilen soyların, geleneklerin birliktelik ve bütünlüğü; dağınık verilerin aralarında bağlantıları kurmakla mümkün olur. İskandinav-Cermen kültüründe, benzerlikler yerine farklılıklara odaklanmak; kaynaşıp bütünleşmek yerine, ayrışarak birlikte olmak vardır. Möhlenpris’te Komşuluk ilişkilerinin yokluğu ve yüzeyselliği, oralı olmayanın (doğuştan Norveçli olsa dahi) tecrit edildiği dünyanın en müreffeh ülkesinin83bulunduğu Avrasya’nın en batısında hala “aşiret/kavim” düzeninin sürdüğünü gösterir. Thor Heyerdahl84 ve Per Lillieström’ün “Odin’in Peşinde, Geçmişin İzinde” adlı onun bir İnsan hem de Türk olduğunu belirten kitabına, Norveçli Bilim İnsanları bilimsel araştırmalarla değil de duygusal tepkiler vermiştir. Heyerdahl’in Don Nehri kıyısındaki Azak şehrinde yaptığı arkeolojik kazıların Norveç-Türk bağlantısını kanıtlamak için bilimsel bir yol olmadığı yolunda sayfa sayfa bildirilerle karşı çıkması, ona maddi destek verilmesinin önlenmesi için çalışılması üzücüdür85. Ancak katı ve tutucu akademik unvanlarının arkasına sığınarak bu görüşleri öne süren tarihçilerin ne kadar çok-disiplinli çalışmadan uzak olduklarını söyleyenler de vardır86. Öyleyse yukarıda her alt-başlığın ayrı bir tez konusu olacağı “bilimsel araştırmaların peşinde”, İskandinav-Cermen meslektaşların birlik olma zamanıdır. Bakınız İsveçli gazeteci, yazar ve tarihçi Herman Lindqvist (D. 1943) İsveç Tarihi (Historien om Sverige) kitabında İsveç Köylülerinin gerçekten göçmen olup olmadıklarını merak eder. 1991’den itibaren babalık davalarında alınan kanlarla geçmişte göçmen oldukları belirlenir. 10 yıl sonra İsveçli bilim insanları tarafından bu sonuçlar doğrulanır. Avrupa’nın 3373 ayrı bölgesinde yaşayan yerel halktan87 alınan kanların tahlili yoluyla 26 değişik genetik sistem karşılaştırılması sonucu “sistemlerin altısı içindeki tüm” çeşitlerin birbiriyle akraba olduğu saptanmıştır Bunun için “aynı kökenden kaynaklanmış olmaları gerekiyordu. Böylece Hint-Avrupalıların ortak bir yerden geldikleri ve bu bölgenin Küçük Asya’da (Türkiye) olduğu kanıtlanmış olur. Bu bilgiyi İngiliz arkeolog ve paleolingüist Colin Renfrew’de destekler88. Ona göre Anadolu, hem Ural-Altay (Çatalhöyük/Konya), hem de Hint-Avrupa dillerinin (Çorum-Yozgat ve civarı) doğduğu ve tarımla birlikte Batıya ve Doğu’ya yayıldığı alandır. Araştırmacıların zaman çizelgelerine göre oradaki halk 8000 yıldan fazla zamandır ekmek yapacak tahıl üretebiliyordu. M.Ö. 6000 yıllarında bu köylüler, daha fazla toprağa gereksinim duyup batıya doğru hareket ettiler. Amerikalı araştırmacılara göre, tarım Avrupa’da Hint-Avrupa dilleriyle aynı hızda yayıldı. Araştırma aynı zamanda yayılmanın yavaş olduğunu ve göçen köylülerin yerel halklarla karıştığını” gösterir” (Gürgün, 2011:64-65). 1930’larda tartışmaya açılan bu konu üzerinde 1934’de Birinci Dil Kurultayında Profesör Agop Martayan Dilaçar’ın sunduğu bildiri, bu akrabalığa ışık tutar89. Atatürk’ün direktif ve teşvikiyle Afet İnan’ın doktora tezi Türkiye Halkının Antropolojik Karakterleri ve Türkiye Tarihi:Türk Irkının Vatanı90 araştırması, bütün Türkiye’de 64.000 kişilik bir örneklem üzerinde yapıldı. Sonuçlar daha sonra Avrupa’da yapılan benzeri araştırmaların sonuçlarıyla karşılaştırıldığında benzerliklerin ağır bastığı görüldü91. Dolayısıyla ilk olarak Türkiye’de, konuyu araştıracak, çok disiplinli bir “Türk-İskandinav-Cermen” araştırma merkezi ile başlayabiliriz. İlgi, bilgi ve katkılarınızı lütfen iletiniz
(berge@metu.edu.tr

).